Trauma verwerking zonder woorden

MNRI is non-verbaal, zonder gesprekken, zonder woorden…

Een ervaring van een cliënt

“… Voor de buitenwereld was het vaak niet eens te zien, maar ik vocht al bijna 18 jaar tegen een aantal trauma’s. Het is met recht een gevecht waarvan velen niet eens weten dat ik het had, want er over praten en toegeven dat ik soms niet kon functioneren was taboe voor mij.

Heel vaak functioneerde ik best normaal, zo goed en kwaad als het kon. Toch waren er momenten dat het echt niet lukte. Dan kon ik onredelijk boos worden, blokkeren en  niets meer uit mijn handen krijgen. Dan sloot ik me af voor de buitenwereld en zakte in een diepe put weg.

Het duurde 8 jaar voordat er PTSD geconstateerd werd, en toen werd er eindelijk werk van gemaakt. Behandelingen gaven wel enige verlichting, maar het haalde ook van alles naar boven…

Sinds een jaar heb ik een aantal intensieve MNRI reflexintegratie behandelingen voor PTSD gehad bij Irana Emondt in Oosterhout. Nu kan ik mijn veranderingen zien. Ik geef mijn grenzen aan, ik kan beter functioneren dan voorheen. Ik vertel nu eerlijk als ik iets niet wil doen. Vroeger durfde ik geen nee te zeggen, werden mijn trauma’s getriggered door schuldgevoel en zat ik mezelf daardoor behoorlijk in de weg. Nu ben ik eerlijk tegenover mijn angsten.

Ik kan zelfs de gebeurtenis waardoor mijn PTSD is ontstaan tot in detail nauwkeurig omschrijven zonder van de kaart te raken. Voor het eerst ben ik uit een jarenlange stilstand weer begonnen aan persoonlijke groei.

Het MNRI traject was zeker niet altijd makkelijk en ik was in het begin behoorlijk sceptisch. Toch ben ik blij dat ik deze weg gevolgd heb. Ik functioneer bijna weer als normaal en kan daardoor ook het leven veel beter aan. De terugvallen zijn bijna verdwenen, en als ze er zijn kan ik er veel beter mee omgaan. Het fijne van MNRI vond ik dat het non-verbaal kon, zonder woorden, zonder gesprekken. Het trauma hoeft bij de PTSD-behandeling volgens de Masgutova methode juist niet naar boven gehaald te worden. Zonder de herinnering aan deze hel, heb ik het trauma kunnen verwerken…”